Stichting Andishe en Ruth Visser Architecten werkten afgelopen jaar samen in het initiatief voor een meergeneratiehuis, waarin de Iraanse ouderenwoongroep gehuisvest zal worden. Dit idee komt voort uit de zorgzame manier waarop de Iraanse gemeenschap met hun ouderen omgaat. In het project zullen ouderen zelfstandig kunnen wonen met gemeenschappelijke voorzieningen. Er wordt gezocht naar een combinatie van zorgniveau’s zodat men ook in het huis kan blijven wonen, als er meer zorg nodig is.
Het is een bottom-up project: de toekomstige bewoners hebben het initiatief genomen en leiden de organisatie.
De eerste contacten zijn gelegd, de reacties zijn positief en de gesprekken met Ymere zijn gestart. Dit initiatief wordt mede ondersteund door Woonsaem/ ASW.
Het uitgangspunt voor alle plattegronden is dat een huis opgebouwd is uit ruimtes met een eigen ruimtelijke identiteit. Bewoners kunnen zelf bepalen hoe zij die willen gebruiken.
Elk deelproject onderscheidt zich door de stedenbouwkundige situatie, wat zich vertaald in een specifiek woningtype en een bijzondere aanpak van de plint, zowel in gebruik als materieel. In de plint vormen huizen de stad en vice versa.
Herenhuizen (type 1) in vier verdiepingen, met grote gebruiksflexibiliteit. De verdeling in voor- en achterhuis wordt gebruikt voor de ruimtelijke differentiatie van de woning.
Serrewoningen(type 2), compacte middenkoop-appartementen aan de IJburglaan. De ruimtes rond de centrale hal kunnen op verschillende manieren gekoppeld worden. De waterwoningen (type 3) zijn grote, luxe woningen, gerealiseerd in een uitzonderlijke smalle beukmaat. De kamers zijn ‘en suite’ doorverbonden achter 17 m langs-gevel met vele ramen aan het water.
De hofwoningen zijn ruime eensgezinswoningen gekoppeld per 2, 3 of 4 woningen tot villablokjes. De binnenhof is een stille oase achter de drukke Ijburglaan. De begane grond vormt een grote woon-eetkeuken, met een open trap. Het splitlevel koppelt de B.G en de eerste verdieping ook ruimtelijk. Het hoger gelegen gedeelte met het privéterras kijkt uit over het rustige hof en de speelplaats.
Voorstel voor de invulling van een kleine en ingewikkelde locatie in Evere; een 19e eeuws dorp/voorstad van Brussel. De opgave is om twee kleine woongebouwen in het stedelijk weefsel te nestelen.
De locatie ligt op een helling tussen twee straten aan een parkje. De buurt wordt gekenmerkt door huizen met kleine tuinen, verbonden door tuinmuren,waar vanuit de bomen zichtbaar zijn. Dit gegeven hebben we gebruikt om de twee huizen te verbinden en het pad langs het parkje, via de toegangen weer onderdeel te maken van het stedelijk weefsel. De tuin wordt visueel groter door de Noordgevel als groene begroeide gevel uit te voeren.